10-lecie Wspólnoty Serca Jezusa z Przeworska

Na początku grudnia Wspólnota Serca Jezusa z Przeworska przeżywała okrągłą – 10 rocznicę swojego istnienia. To już dekadę temu po przeżytym Seminarium Życia w Duchu Świętym zawiązała się wspólnota, która po dziś dzień poprzez modlitwę i podejmowanie różnych dzieł wielbi Boga w Trójcy Świętej. Wspólnota posługuje głównie podczas Przeworskich Wieczorów Uwielbienia oraz modlitwą wstawienniczą, z której można skorzystać, po wcześniejszym umówieniu. Wspólnota spotyka się na modlitwie i adoracji w każdy wtorek, są to spotkania otwarte, na które zawsze serdecznie zaprasza wszystkich chętnych.

Rekolekcje Dubiecko

W dniach 1-3.10.2021 r. w Dubiecku odbywały się kolejne rekolekcje Wspólnoty Serca Jezusa z Przeworska. Prowadził je ks. Mateusz Rutkowski, który obecnie jest dyrektorem Domu Rekolekcyjnego w Rzepedzi. Podczas konferencji i kazań, rekolekcjonista ukazywał wspólnocie postać Św. Józefa, który jest patronem całego roku liturgicznego 2021. Postać ta, choć tak mało opisywana w Piśmie Św., ma jednak ogromne znaczenie. Dzięki ks. Mateuszowi wspólnota mogła dokładniej przyjrzeć się postaci tego świętego na podstawie listu apostolskiego PATRIS CORDE Ojca Świętego Franciszka z okazji 150 rocznicy ogłoszenia Św. Józefa patronem kościoła powszechnego.
Dowodem działania Ducha Świętego i słów przekazanych nam przez ks. Mateusza niech będzie przytoczone poniżej świadectwo:
Świadectwo z Rekolekcji Wspólnoty Odnowy w Duchu Świętym

1-3 październik 2021 r.

„ …Pan mi powiedział: „wystarczy ci mojej łaski. Moc bowiem w słabości się doskonali.”

Rekolekcje wspólnotowe, które poprowadził ks. Mateusz Rutkowski obejmowały swoją tematyką osobę Świętego Józefa. Ta szczególna postać została mi przybliżona dzięki listowi apostolskiemu Ojca Świętego Franciszka „Patris Corde”. Pakując się na rekolekcje zauważyłam, że zabieram ze sobą ubrania robocze (flanelową koszulę, spodnie jeansowe, buty sportowe) zastanawiałam się, co też Pan szykuje dla mnie. W pierwszych słowach od ks. Mateusza usłyszałam, że Pan chce nas tam zgromadzonych potraktować jak winorośl, którą podnosi, obraca, obcina. Wszystkie te zabiegi czyni po to by winorośl wydała większy owoc. Czyli ogołaca z niepotrzebnych liści-rzeczy, które przeszkadzają w rozwoju duchowym. Czekałam niecierpliwie na działanie, sama czując się jak robotnik. Dobry Ojciec rozpoczął pracę, ale resztę pozostawił w moich rękach. Zachwyciłam się osobą Świętego Józefa, człowieka który w każdych okolicznościach swego życia potrafił wypowiedzieć swoje „fiat” jak Maryja podczas zwiastowania czy Jezus w Getsemani. Józef przez uczciwą pracę i dbanie o utrzymanie rodziny pokazuje ciągłą gotowość do służenia innym. Wybrzmiało pytanie czy jest we mnie gotowość do zaopiekowania się każdym, który jest mi zadany? Szczególne pytanie, które do głębi poruszyło moją duszę. Wynikło z niego postanowienie, aby każdego z kim pracuję i spotykam się obejmować modlitwą. Słowa, które pokazały mi nowy wymiar ojcostwa mówiły o tym, że nikt nie rodzi się ojcem, ale się nim staje. Za każdym razem, gdy ktoś podejmuje troskę o drugiego w pewnym sensie sprawuje względem niego ojcostwo. Zawsze martwiłam się moją słabością i grzesznością, a w dniu rekolekcji otrzymałam odpowiedź na moje zmartwienia dzięki słowom od samego Ojca Franciszka:
„Zbyt często myślimy, że Bóg opiera się na tym co w nas dobre i zwycięskie, podczas gdy w istocie większość Jego planów jest realizowana przez nasze słabości i pomimo nich …„ …Pan mi powiedział: „wystarczy ci mojej łaski. Moc bowiem w słabości się doskonali.” Jeżeli taka jest perspektywa ekonomii zbawienia, to musimy nauczyć się akceptować naszą słabość z głęboką czułością”.
Siostra ze wspólnoty -Dorota

 

      

 

         

       

 

 

Dzień Skupienia

         W dniu 27.02.2021 roku Wspólnota Serca Pana Jezusa przeżywała swój coroczny Dzień Skupienia. Wyjątkowo odbywał się on na miejscu, w parafii Chrystusa Króla, w Przeworsku. Wydarzeniu temu przewodniczył i posługiwał nasz opiekun ks. Jan Miazga. Aby dobrze ten czas wykorzystać, rozpoczęliśmy spotkanie adoracją Pana Jezusa w Przenajświętszym Sakramencie. Następnie ks. Jan wygłosił konferencję o ”Budowaniu Wspólnoty” gdzie mówił, że wszyscy zostaliśmy wybrani do wspólnoty np.: małżeńskiej, rodzinnej czy kapłańskiej i do jej budowania. Nasz opiekun duchowy omówił także podstawowe elementy pozwalające wspólnotę zbudować. Między innymi WIĘŹ, czyli o przebywanie – relacje z bliskimi, z innymi członkami danej wspólnoty. Bardzo ważne, aby mieć dla nich czas. Kolejnym elementem jest MIŁOŚĆ (tych, którzy pragnął iść za Jezusem musi cechować miłość) – to jest podstawa, żeby zbudować relacje. MODLITWA – EUCHARYSTIA stanowią również niezbędny czynnik w budowaniu relacji, a wspólna modlitwa jednoczy. PRZEBACZENIE, POJEDNANIE- bez tego nie zbudujemy wspólnoty. Przebaczanie powinno
być stałą dyspozycyjnością naszego serca. Bez tego się nie rozwiniemy, niczego nie zbudujemy. DIALOG – ROZMOWA , a w szczególności słuchanie ( czego inni członkowie wspólnoty potrzebują , oczekują) są również niezbędne.
Wspólna Eucharystia była najważniejszym punktem naszego spotkania i jednocześnie podsumowującym nasz tegoroczny Dzień Skupienia.
Za wszelkie wskazówki, nauki, porady i otrzymane łaski dzięki niech będą Dobremu Bogu. Amen.