W dniach 24-25 wrzesień 2020 r., O. Mariusz Wójtowicz – karmelita bosy poprowadził dla naszej wspólnoty rekolekcje. Odbywały się one wyjątkowo w parafii Chrystusa Króla.

„Rekolekcje są po to, żeby nasze „kolekcje” od nowa poukładać i z Duchem Świętym iść do przodu” – takim wstępem rozpoczął O. Mariusz pierwszą konferencję. Przedstawił w niej pokrótce Tego, który nam daje Ducha św., a także Jego symbole i ich znaczenie, m.in. : gołąb, światło, obłok, ogień, itd.

W kolejnych konferencjach o. Mariusz omówił życiorys i duchowość Św. Teresy od Jezusa, tzw. Wielkiej Teresy. Mówił o „Twierdzy wewnętrznej” , w której św. Teresa opisuje „7 mieszkań” – czyli 7 etapów życia duchowego. Żeby wejść do „swojej twierdzy wewnętrznej” potrzebna jest modlitwa – ona powie prawdę, „Boimy się modlić, ponieważ boimy się prawdy o sobie”. W kolejnych dziełach (m.in. „Księga życia”, Droga doskonałości”) św. Teresa wyjaśnia czym jest modlitwa. Modlitwa ma być celem życia – trwaniem. Modlić się to znaczy myśleć o Bogu.

Aby się dobrze modlić potrzebujemy 4 rzeczy:

1) ćwiczyć się w miłości na co dzień

– być dla innych, słuchać, mieć czas

2) wyrzeczenia

– trud ofiary – post, asceza, jałmużna

3) pokory – czyli chodzenia w prawdzie

4) niezachwianego postanowienia – „determinada”.

O. Mariusz wyjaśniał i zachęcał do zapoznania się z tematem oraz życiem i dziełami św. Teresy z Avila. Wiele informacji na ten temat znajdziemy na stronie internetowej : karmel.pl. O. Mariusz prowadzi również swój osobisty blog – dumanie.pl , na którym znajdziemy wiele ciekawych treści dotyczących życia duchowego.

Za wspólnie spędzony czas konferencji, przeplatanych adoracją Najświętszego Sakramentu, wspólne Eucharystie, ale i czegoś dla ciała (wspólny obiadek) dzięki niech będą Panu Bogu.

W dniu 29.02.2020 r. Wspólnota Serca Pana Jezusa z Przeworska przeżywała swój Dzień Skupienia w Jarosławskim Opactwie. W „Czarnej Kaplicy” spotkanie prowadził Ks. Adam Dworzycki z parafii pw. Św. Bartłomieja Apostoła.
Tematem naszych rozważań było „przymierze – klucz do zrozumienia Pisma Św.”
Na początku prowadzący nakreślił obraz samego przymierza, które jest nakłanianiem Boga do powrotu do Niego. My jesteśmy                w przymierzu z Bogiem przez Krew Chrystusa ( Łk 22, 14-20) – to jest nasze najważniejsze przymierze.  Ks. Adam objaśnił również znaczenie przymierza, jego wartość i sposoby wyznawania . Spojrzeliśmy również z naszym prowadzącym na Pismo Św. z tej perspektywy. Biblia to historia przymierzy. Bóg ciągle zaprasza do bycia  w Jego rodzinie (Oz 11,1, Ga 4, 4-7). Każde przymierze zawiera charakterystyczne dla siebie elementy: świadkowie przymierza, konkretne zwroty, towarzyszące ofiary i znaki potwierdzające przymierze.  My „nasze nowe przymierze” odnawiamy biorąc udział w Eucharystii, słuchając Słowa Bożego. Ks. Adam zachęcił nas na spotkaniu do zastanowienia się nad kilkoma pytaniami:
1) Jak wygląda moje przymierze z Bogiem ? (jaka jest moja z Nim relacja?)
2) Co jest znakiem tego przymierza?
3) W jaki sposób celebruje to przymierze?
Aby w w/w temat mocniej się wgryźć ks. Adam polecił nam następujące lektury: „Na początku jest miłość” – Scott Hahn, „Potęga relacji z Bogiem. Przymierze Krwi” – Sten Nilsson.
Podczas ponad godzinnej adoracji w ciszy mieliśmy okazję „porozmawiać” z Panem Jezusem na te tematy i zastanowić się nad pytaniami przed przerwą na kawę i przed Eucharystią.
Za te wszystkie nauki, konferencje,  spotkanie, za wspólne przebywanie i ciągłą naukę uwielbiania dzięki niech będą Bogu.

W dniach od 14 do 16 lutego 2020 r. w Wybrzeżu w Ośrodku Rekolekcyjnym „Nadzieja”,
odbyły się rekolekcje pt. „Szkoła Proroków”. Osobą prowadzącą był ks. Mateusz Kicka z diecezji
zamojsko-lubaczowskiej. Trzydniowy program obejmował : medytacje, konferencje, adoracje
Najświętszego Sakramentu, modlitwę wstawnienniczą i codzienną Eucharystię. Nauki rekolekcyjne
dotyczyły posługi darem proroctwa. Rekolekcjonista zwrócił uwagę na rys historyczny powoływania proroków oraz roli duchownych w przepowiadaniu woli bożej. Ks. Mateusz opisał cechy, którymi powinien odznaczać się prawdziwy prorok, przestrzegł także przed fałszywymi wieszczami i niewłaściwym przepowiadaniem. Rekolekcje obfitowały w ogrom wiedzy dotyczącej tematyki proroctwa.
Kapłan zachęcił do podjęcia powołania związanego z prorokowaniem i ciągłego
rozeznawania tego daru. Rekolekcyjny czas pozwolił nam na uporządkowanie poznanej wiedzy oraz dał
nam odwagę do podjęcia posługi w nowej formie w naszej wspólnocie.

Zosia, Magda i Dorota